Βράδυ της 4ης Σεπτέμβρη του 2004: η εθνική ελλάδος χάνει απ'την αντίστοιχη της αλβανίας -και σ'ολόκληρη την ελλάδα διεξάγεται αντιμεταναστευτικό πογκρόμ. Ένα πογκρόμ με επίσημα καταγεγραμμένους 300 τραυματίες και έναν νεκρό. Ένα πογκρόμ μέσα σε μια ελληνική κοινωνία που δεν βρισκόταν ακόμα στην κρίση που, σύμφωνα με διάφορους "ευαίσθητους"αναλυτές, υπήρξε η αποκλειστική αιτία που τροφοδότησε τον κανιβαλισμό της στη συνέχεια... Κατά τ'άλλα, τα χρόνια που ακολούθησαν δεν ήτανε λίγοι αυτοί οι "ευαίσθητοι"που επέμειναν να αντιμετώπιζουν τη νύχτα εκείνης της 4ης/9ου σαν παρένθεση -κατηγορώντας συχνά και διάφορους διαφωνούντες ότι "κυνηγάνε φαντάσματα".
Όλα όσα είπαμε, τότε, ισχύουν: ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ. Στα αλβανικά, στα αφγανικά, στα ελληνικά, σε κάθε γλώσσα που έχει μιληθεί σ'αυτή την κωλοχώρα.
(οι αφίσες που ακολουθούν είχαν κολληθεί, στις 6/2006, από την τότε συνεργασία αντιφασιστικών ομάδων "antifa collective", στα ελληνικά και τα αλβανικά).
![]()
![]()
Όλα όσα είπαμε, τότε, ισχύουν: ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ. Στα αλβανικά, στα αφγανικά, στα ελληνικά, σε κάθε γλώσσα που έχει μιληθεί σ'αυτή την κωλοχώρα.
(οι αφίσες που ακολουθούν είχαν κολληθεί, στις 6/2006, από την τότε συνεργασία αντιφασιστικών ομάδων "antifa collective", στα ελληνικά και τα αλβανικά).
