[ Straight outta Copenhagen ]
: σεβασμός...
+ ένα κείμενο του Macoy, περίοπτου μέλους της σκηνής του γκραφ στην Κοπεγχάγη, δανεισμένο από το γκραφίτι περιοδικό "Πίσα":
"Να μην ακολουθείς κανόνες, να μη σου ανήκει τίποτα, να μην πουλάς τίποτα: το γκραφίτι είναι μια στιγμή αυτονομίας. Είναι ένα σημάδι ότι δεν είμαστε εντάξει με το πώς μοιάζει αυτός ο κόσμος, τόσο λόγω του πόσο αφιλόξενος και καταπιεστικός είναι, όσο και σαν σημάδι ενός ξεσπάσματος για τις αδικίες που διαπράττονται καθημερινά. Και όχι, δεν πρόκειται να κάτσουμε ήσυχα στους καναπέδες μας μπροστά στην τηλεόραση, κάνοντας μούτρα και γκρινιάζοντας.
Θέλουμε να δείξουμε πως μπορούμε να παράγουμε τη δικιά μας σκέψη και να δρούμε άνευ οδηγιών. Παρόλα αυτά. το «παραδοσιακό γκραφίτι» και το πολιτικό γκραφίτι στην πόλη μου δεν έμπλεκαν ποτέ ιδιαίτερα μεταξύ τους. Το πολιτικό γκραφίτι ήταν κάτι που έκανες απλά με ένα μαύρο σπρέυ ή, το πολύ, κι ένα στένσιλ και το παραδοσιακό γκραφίτι παρέμενε απλά το να γράφεις στον τοίχο το προσωπικό σου “alterego”.
Το να κάνεις όμως παράνομο γκραφίτι αποτελεί πάντοτε μια πολιτική πράξη ·και εύχομαι τα παιδιά που το μόνο πράγμα που τους απασχολεί είναι τα γαμηστερά στάιλ και το να χαζεύουν το όνομα τους στη γειτονιά τους, κάποτε να το συνειδητοποιήσουν αυτό.
Το να κάνεις κάτι αποκλειστικά από πάθος και οργή χωρίς κανένα οικονομικό κέρδος, το να δημιουργείς χωρίς άδεια, αυτό είναι για μένα πραγματική ομορφιά ·και μια δράση ελεύθερης σκέψης. Οι νόμοι πάνε κι έρχονται -και δεν είναι "σταλμένοι από τους θεούς". Είναι λοιπόν δικιά μας υπόθεση να αντιληφθούμε το βάρος τους μέσα σε μια προοπτική της δικής μας ηθικής και δικαιοσύνης. Το να ξεκινάς να δημιουργείς έξω απ' το πλαίσιο της πνευματικότητας του: βγάλεφράγκα-κατανάλωσε-βγάλεφράγκα. είναι ακριβώς το σημείο αφετηρίας της δημιουργίας ενός καλύτερου και πιο δίκαιου κόσμου. Βρισκόμαστε όλοι υπό το βάρος εξουσιών και ως εκ τούτου πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι -και το γκραφίτι πρέπει να το αντανακλά αυτό."
