 |
ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΕΝΟΙΚΙΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ Γνωρίζουµε το ύψος του βασικού µισθού. Και είµαστε σίγουροι/-ες ότι αυτό που παίρνουµε τελικά ως µισθό, δεν φτάνει µε τίποτα να καλύψει τις βασικές µας ανάγκες. Σε µια συγκυρία που τα βγάζουµε µε το ζόρι, κάθε επίδοµα που φτάνει στα χέρια µας µοιάζει σωτήριο. Είναι πολύ απλό: µας ανακουφίζει γιατί ο ανύπαρκτος µισθός µας εξαφανίζεται κάθε φορά που φτάνει στα χέρια µας ο λογαριασµός της ΔΕΗ, και πέφτει υπό το µηδέν αν την ίδια περίοδο θέλουµε να πάµε και το σούπερ-µάρκετ της εβδοµάδας. Κι όµως, η επιδοµατική πολιτική των κυβερνήσεων δουλεύει εναντίον µας. Το επίδοµα ενοικίου έρχεται, δίπλα στη µαζική στροφή στην Airbnb και τις νέες τουριστικές υπηρεσίες, να συµβάλει στη γενική ανατίµηση της ιδιοκτησίας. Είναι παράδοξο αλλά ισχύει: το επίδοµα ενοικίου ανεβάζει τα νοίκια. Είναι ένα ποσό που εκταµιεύεται από τα ταµεία του κράτους για να πάει απευθείας στην τσέπη των ιδιοκτητών ακινήτων. Τίποτα περισσότερο. Η κρατική παρέµβαση στη σχέση µας ως ενοικιαστές/-τριες µε τους ιδιοκτήτες των σπιτιών µας µε τη µορφή του επιδόµατος, δεν µας προστατεύει µε κανένα τρόπο. Ίσα ίσα, επιτρέπει στους ιδιοκτήτες να διαπραγµατεύονται µε καλύτερους όρους απέναντι µας. Και παράλληλα µας σπρώχνει στην µαύρη εργασία: µας διαβεβαιώνει πως, αν θέλουµε να κατοχυρώσουµε κάποιο επίδοµα, µας συµφέρει περισσότερο να δουλεύουµε µαύρα. Το επίδοµα ενοικίου είναι η εγγύηση πως οι ιδιοκτήτες θα εισπράττουν το ενοίκιο, ακόµα κι αν το ύψος του είναι τελείως παράλογο. Είναι ένα δώρο στους έλληνες ιδιοκτήτες, δώρο για την τσέπη τους, δώρο για το συλλογικό τους συµφέρον, δώρο εναντίον µας. Είναι εγγύηση της απαξίωσής µας: ενώ τα νοίκια συνεχίζουν να ανεβαίνουν, εµείς περιµένουµε από το κράτος κανένα χαρτζιλίκι. Μέχρι πότε θα περιµένουµε την ελεηµοσύνη των αφεντικών µας; |
↧
ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΑΣ; | 790
↧